Στίς πλαγιές του όρους “Χλωμός” σέ απόσταση 10 χλμ. από τήν Αταλάντη ευρίσκεται η Ιερά Μονή των Αγίων Αναργύρων, μεγάλο προσκυνηματικό κέντρο της Λοκρίδος. Ο χρόνος της ιδρύσεως της Μονής δέν είναι προσδιορισμένος. Από τό συναξάρι των δύο τοπικών αγίων, Οσίου Δαβίδ του Γέροντος καί Οσίου Σεραφείμ γνωρίζομε ότι εμόνασαν στή Μονή. Αρα τόν 16ο αιώνα πού έζησαν οι Όσιοι, η Μονή ήταν σέ ακμή. Όπως αποδεικνύεται από τίς ανασκαφές η Μονή είχε οχυρωματική μορφή μέ τεράστιο τείχος καί στή Βόρεια πλευρά του Καθολικού τά κελλιά των Μοναχών μέ πολλές στοές καί υπόγειες αίθουσες. Στήν ανοικοδόμησή της εχρησιμοποιήθησαν υλικά από αρχαία Ιερά. Τό Καθολικό ήταν Βυζαντινού ρυθμού μέ τεράστιους κίονες από πωρόλιθο λείψανα των οποίων υπάρχουν σήμερα στήν αυλή.
Η προσφορά της στόν απελευθερωτικό αγώνα του 1821 ήταν πολύ μεγάλη. Σέ πολλά έγγραφα των Γενικών Αρχείων του Κράτους (τό αρχαιότερο είναι τό 1710) γίνεται λόγος γιά τά κτήματα της Μονής καί τήν επιμονή των κατοίκων της Αταλάντης μετά τή διάλυσή της (1833) νά επαναλειτουργήσει. Ύστερα από 170 χρόνια εγκαταλείψεως επανιδρύθηκε τό έτος 2000 μέ οκτωμελή αδελφότητα καλογραιών.
Τό θαύμα της διασώσεως της Αταλάντης από τό θανατικό της γρίπης του έτους 1918 κατέστησε τήν Μονή κέντρο μεγάλης ευλαβείας.
Εορτάζει τήν 1η Ιουλίου καί τήν 1η Νοεμβρίου.
